سبد سفارش شما خالی است!

جایگاه تصوف در اسلام از مسایل بنیادی و پردامنه‌ای است که با اضافه کردن پسوند «اسلامی» به تصوف، اسلامیت آن ثابت نشده و نمی‌شود؛ چنان که اسلامی‌سازی تصوف در آخرین روزهای نیمة اول قرن سوم هـ . به دلیل آنکه تظاهر ضداسلامی در آن دیده می‌شود، چندان مهم نبود. اما بعدها که آداب و سنن صوفیانه به صورت حلقه‌های ذکر، مسلمانی را تحت‌الشعاع مراسم خاص خود قرار داد، مسلمانان را نسبت به مسلمانی تصوف دچار شک و تردید نمود. زیرا اهل تصوف در ادعای خود، دلایل قرآنی و روایی نداشتند. مهم‌تر آن که، آنها عملا در مقابل عملکرد ائمه (ع) اعتراض می‌کردند. صوفیان از همین ابزار ـ ادعای اسلامی بودن تصوف ـ در جهت فریب‌ عده‌ای از مردم عامی سود جسته و آنها را به عضویت فرقه‌های صوفیه درآورده‌اند. با این حال باید گفت که تردیدی در ساختگی بودن ادعای آن فرقه وجود ندارد. کتاب حاضر، حاوی مقالاتی دربارة تصوف فرقه‌ای و ابزار فریب‌کاری صوفیان است که در آنها نظرات منصب‌داران و نویسندگان صوفی نظیر: نعمت‌الله کوثری، دکتر احسان اشعری، گنابادیان و... و هم‌چنین برخی نویسندگان غیرمسلمان دربارة این فرقه و ادعای اسلامی بودن آن آورده شده است.