سبد سفارش شما خالی است!

دو نگاه تنزیه‌گرایانه و تشبیه‌گرایانه به سیمای پیامبران در عرصه هنرهای معاصر موجب شکل‌گیری آثاری متفاوت شده است. این دیدگاه‌های دوگانه، در آثار هنرهای تجسمی و هنر سینما، به دو نوع تصویرسازی از پیامبران الهی ختم شده که در یکی بر جلوه زمینی ایشان و در دیگری بر وجه آسمانی آن‌ها تأکید شده است. سینمای ایران پس از انقلاب اسلامی، به ساخت فیلم‌هایی با مضمون پیامبران اقبال نشان داد و در آن‌ها تصویری محترم و آسمانی از ایشان را به تصویر کشید. در کتاب حاضر نویسنده با تأمل و بررسی در فرم و مضمون پنج فیلم از هالیوود و پنج فیلم از سینمای ایران، چگونگی تصویرپردازی از پیامبران را مبتنی بر رویکرد تشبیه‌گرایی یا تنزیه‌گرایی، تحلیل کرده است.