سبد سفارش شما خالی است!

ادبیات به منزلة فرآورده‌ای اجتماعی در خدمت فرهنگ برای کنش آن به سوی فرازمندی است، بنابراین هر اثر ادبی گفتمانی است که با زبان اجتماع و قلم نویسنده متولد می‌شود و از این رو به منزلة پدیده‌ای اندام‌وار می‌تواند به گسترة نقد درآید. در این میان نقش منتقد ادبی چیزی نیست مگر هویدا ساختن این بازتاب و گسترة تحلیل بردن چنین گفتمانی. حال آن که ابزار چنین کنشی نیز مقالة ادبی است. مقاله، ژانری است که می‌تواند گستره‌های تحلیلی و ادبی را بپیماید و نوری باشد که بر اثر ادبی می‌تابد. کتاب حاضر حاوی نگاه‌های نظریه‌پردازان متاخر به چند اثر ادبی تحت این عناوین است: نقد رمان‌های زوربای یونانی از نیکوس کازانتزاکیس؛ کیمیا خاتون؛ آئورا اثر کارلوس فوئنتس؛ پاییز پدرسالار اثر گابریل گارسیا مارکز؛ کسی به سرهنگ نامه نمی‌نویسد، اثر گودو؛ مرگ در آند اثر ماریو بارگاس یوسا؛ و داستان عاشق شدن پادشاه بر کنیزک سروده‌ای از مولانا‌ جلال‌الدین محمد بلخی؛ هم‌چنین بررسی تطبیقی درون‌مایة نوزایی در افسانة نیما و سرود «دریانورد پیر» اثر ساموئل تیلر کالریج؛ و کالبدشکافی شعر «زنان تلخ» در دفتری از احمدرضا احمدی. هریک از مقالات کتاب به همراه چکیدة مقاله در آغاز و ذکر منابع در پایان فراهم آمده است.