سبد سفارش شما خالی است!

فروتن، افتاده، جوانمرد، قلندر و... آنکه بر تشک کشتی چون خبر از ضربه خوردن دست حریف می‌شود، هرگز، به آن دست نزدیک نشده و پهلوانی‌های بسیار. در تقاطع فتحی شقاقی و ولیعصر، در دهه 40، تقاطعی نبود، بن بست بود. یک گل‌ فروشی بود که بعد از گشایش تقاطع، دیگر نبود. چند مدرسه از آن دور و اطراف بود که بسیاری به خاطر دیدن پهلوان، راه کج می‌کردند تا به دیدار او بیایند. ما که بزرگ‌تر بودیم و تماشای پهلوان بس مان بود، آن سوی خیابان به تماشا می‌ایستادیم. ضیافت جوانمردی و پهلوانی بود، چنان جلوی بچه‌های قد و نیم قد دبستانی به پا می‌ایستاد که انگار مقام برتر از او هستند. قصد من از این نوشته، قلم زدن درباره خصلت‌ها و منش‌های تختی نیست که بسیار گفته‌اند. می‌خواهم بگویم، این پهلوان با این بزرگ و رادمردی، جز در ابن‌بابویه، خانه‌ای ندارد.