سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این پژوهش ضمن بررسی مبانی عرفانی نهج‌البلاغه، به مقایسه آن با مبانی اندیشه عرفای مسلمان دست زده است .به عبارت دیگر، در این کتاب مبانی عرفانی ـ اعتقادی شیعه درباره اصول اساسی معرفت‌شناسی در مقولات سه‌گانه یعنی خدا، جهان و انسان، و نیز چگونگی روابط هریک از این اصول با یک دیگر بررسی شده است .پیش فرض اصلی نگارنده آن است که ریشه و اثرپذیری عرفان اسلامی پس از آیات قرآن کریم و کلام نبوی، روایات شیعی و نهج‌البلاغه است .وی در تدوین کتاب، از دو دسته منابع یعنی فقهی و عرفانی سود جسته که اسامی برخی از آن‌ها از این قرار است :اصول کافی، توحید صدوق، تحف‌العقول، عین‌الاخبار الرضا، رساله قشیریه، احیاء‌العلوم‌الدین، و آثار ابن عربی، سنایی، عطار، مولوی و دیگران .در باب نخست کتاب مروری است بر تاریخ تشیع و تصوف و تعاملات مختلف این دو در دوره‌های مختلف .نگارنده در این باب مبانی تصوف و عرفان در مکتب شیعه، منشا اصلی تصوف، حکمت شیعی و تفاوت میان تفسیر و تاویل را شرح می‌دهد .سه باب بعدی به شرح مقولات سه‌گانه معرفت‌شناسی شیعه یعنی خداشناسی، جهان‌شناسی و انسان‌شناسی اختصاص یافته است .نگارنده در هر باب دیدگاه‌های عرفانی اسلامی و فقها را بیان کرده، سپس به مقایسه آن دیدگاه‌ها با خطبه‌های نهج‌البلاغه پرداخته است .