از ستایش تا پرستش: بررسی باورهای غلو آلود در جامعه شیعی ایران
پژوهشی در نقد برخی از عقاید غلوآمیز شیعیان در مورد مقام ائمه است. در این نوشتار ضمن بیان معنای غلو و غالیان در قرآن، حدیث و سخنان بزرگان دینی، تاریخچهای از غلو و افراطیگری در مسلمانان به ویژه شیعیان نسبت به امامان معصوم (ع) ارایه شده و برخی از این عقاید که امامان را تا سر حد الوهیت و ربوبیت بالا میبرند مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته است و احادیث غلوآمیز در این زمینه از جهت سند و دلالت به ارزشیابی گذاشته میشود. نگارنده بسیاری از روایاتی را که اهلبیت را تا همسطح خدایی بالا میبرند، جعلی و دروغی دانسته و مدعی است که در این روایات دست برده شده و قسمتی یا کل روایت مورد جعل و وضع قرار گرفته است. وی به نمونههایی از این روایات اشاره کرده و سرچشمهها و علل بیماری غلو و افراطیگری را بیان نموده است و خود رستگاربینی، خشک مذهبی، و برخوردهای احساسی با مسایل دینی را مهمترین علت گرایش به غلو عنوان میکند.