سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در کتاب حاضر به تبیین توامان دو مفهوم بنیادی سیاست خارجی و روابط بین‌الملل، یعنی «هویت ملی» و «منافع ملی» می‌پردازد و نسبت میان نظام سیاسی رژیم اسرائیل و دولت جمهوری اسلامی ایران را بر مبنای آن مولفه‌ها بررسی می‌کند. بنا بر رویکرد نظری مطرح‌شده در کتاب، یعنی «رویکرد سازه‌انگاری» در روابط بین‌الملل، منافع، بر ساختة هویت‌ها هستند؛ مولفه‌های هویتی در خصوص رژیم اسرائیل، نژادپرستی، برتری‌انگاری، دنیاگروی، دین‌ابزاری و نظامی‌گروی معرفی شده است. از سوی دیگر مولفه‌های هویتی جمهوری اسلامی ایران بر دو بنیاد شکلی (ملیت شیعی و جمهوریت) و محتوایی (اسلامیت) استوار است. این بنیاد هویتی متشکل از مولفه‌های سیاسی‌نگری، ظلم‌ستیزی، عدالت‌خواهی، جهان‌شمولی و وحدت‌گرایی است. در این پژوهش سعی شده در دو بخش مجزا، رابطة میان هویت و منافع ملی رژیم اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران، در قالب ایدئولوژیک، تاریخی، و نسبت منافع منطقه‌ای، بین منطقه‌ای و بین‌المللی بررسی شود. در پایان نیز، مولفه‌های «سیاست خارجی خردمند» از سوی جمهوری اسلامی ایران در قبال اسرائیل عرضه شده است؛ اتخاذ چنین سیاستی مستلزم توجه جدی به سطوح ارتباط و دفاع از هویت و منافع ملی، به ویژه از طریق مهار آن رژیم است.