سبد سفارش شما خالی است!

سراینده در مثنوی "کربلا در کربلا"، میان صحنه‌های دفاع مقدس و صحنه‌های عاشورا ارتباط برقرار کرده، به آن رنگ و بویی "عاشورایی "بخشیده است .در چند بیت آغازین این مثنوی می‌خوانیم :می تپد آهسته زخم کاروان/ داغ بر سینه نهاده ساربان/ آن سبوی تشنه در دست بلا/ آن شهید نیزه‌پوش کربلا/ خون کند گریه گلوی اصغرش/ می‌زند آتش به دل‌ها اکبرش/ ....