زمستان سوخته
این دفتر مجموعهای است از چند غزل، چهارپاره، دوبیتی و رباعی که در اصل با مضمون عرفانی، مذهبی ـ گاه نیز با موضوعات اجتماعی ـ به نظم کشیده شده است ;از جمله :با من ببار یکسره، باران سوخته/ تا پر شوم ز بوی زمستان سوخته/ آتش گرفته برکه مهتاب زندگی/ افتادهام میان نیستان سوخته/ /... من هم عبور کردهام از جادههای درد/ اینک رسیدهام به بیابان سوخته/ ...