گفتوگو در سه بعد و سایر اشعار
این کتاب ترجمهای است از دفتر پنجم مجموعهی کامل اشعار بلند الحیدری (1926-1996 م)، شاعر معاصر عراقی، به همراه مصاحبهای از وی در خصوص این منظومه. وی در دوران جوانی عضو گروهی ادبی با نام "زمان بیهوده" در عراق بود که به دلایلی خود را به برخی وجوه اگزیستانیالیزم و مکتب وجودی و از سوی دیگر به جلوههایی از مارکسیسم منسوب میداشتند. منظومهی "گفتوگو در سه بعد" بیان شعری انسانیست که از کشمکشهای درونی و گسیختگیهای بیرون با باری از پیشفرضهای ذهنی خویش عبور میکند. در فضای منظومه، سه صدا شنیده میشود: صدای اول تمثیلی است از علاقهی انسان به ذات خود، صدای دوم علاقهی انسان به موضوع یا واقعیت (یا عینیت) و صدای سوم علاقهی انسان به مطلق. همهی این صداهای سهگانه در یک انسان واحد قرار دارد. در انتهای کتاب یادداشتی در مقایسهی تطبیقی زندگی و شعر بلند الحیدری و مهدی اخوانثالث آمده است؛ ضمن آن که به جایگاه شعری الحیدری در ادبیات معاصر عرب اشاره شده است. دیدگاههای برخی دیگر از شاعران و متفکران در خصوص آثار منتشر شدهی الحیدری از دیگر مطالب کتاب به شمار میرود.