انسان جدید و عالم تجدد در اندیشه رنهگنون
"رنه گنون" ـ نظریهپرداز قرن 19 فرانسه ـ درک معنی حقیقی عالم جدید را رها شدن از روحیهای که از مختصات عالم جدید است و همچنین فرا رفتن از سطح امکانات موجود میداند و هرگونه تاثیر از عالم جدید را مانع درک حقیقت به شمار میآورد. شاید برای ما که انسان همین عصر هستیم و در محدودهی عصر جدید میاندیشیم، احساس میکنیم و با زبان این عصر سخن میگوییم، همزبانی و همفکری با گنون مشکل به نظر برسد، چرا که او به یکباره در مقابل تمامیت هویت عصری ما میایستد و با همهی آنچه مشهور است و مقبولات انسان عصر ماست به جدال برمیخیزد. او حتی زبان مشترک با انسان عصر خویش را ندارد زیرا کلمات را مقلوب و زبان انسان جدید را تهی از معنای حقیقی و حتی مقابل معنای اصلی آن میداند. از نظر گنون، بشر جدید دچار سوء تفاهم شده است. از نظر وی، انسان جدید آنقدر که محدودهی تمدن جدید مشخص کرده است، میفهمد و البته حق دارد آن مقدار که در راستای تقویت بنیانهای چنین تمدنی کمک کند بفهمد. بیش از آن و فراتر از آن نه میتواند و نه آزاد است که بیندیشد و درک کند. همچنین از نظر او ذائقهی انسان متجدد تغییر کرده است. این تغییر ذائقه یعنی ارزشگذاریها (خوب و بد، خوشایند و ناخوشایند انسان جدید) بازهم آنچیزی است که مطلوب تمدن جدید است. کتاب حاضر پس از ذکر زندگینامه و آثار رنه گنون به تفکر وی در خصوص انسان جدید و عالم متجدد پرداخته است.