ژان کریستف: سپیدهدمان - بامدادان - نوجوانی
داستانهای فرانسه - قرن 20م.
«لودویگ وان بتهوون» (1770-1827 میلادی) آهنگساز آلمانی است. او نخست نزد پدرش، که خواننده بود، به تمرین موسیقی پرداخت. در سال 1787 چند درس از موتسارت گرفت. از سال 1792 در وین میزیست و نزد هایدن و دیگران تحصیل کرد و در همین حال به عنوان نوازندة سولوی پیانو و بدیههنوازی شهرت یافت، اما ناشنواییاش مانع از این شد که نوازندگی را پیشة خود سازد. او در سالهای نخستین آهنگسازی، بیشتر پابند سنتهای کلاسیک بود. در دورة میانه که تا سا ل1814 دوام داشت برخی از برجستهترین آثار خود یعنی «سمفونی سوم، پنجم، ششم و پنجمین کنسرتوی پیانو (امپراتور) و یگانه اپرایش را خلق کرد. دورة سوم از سال 1817 میلادی آغاز میگردد. در این دوره بتهوون شنوایی خود را به کلی از دست داد. آثار این دوره سمفونی نهم (سمفونی کورال) و میساسولمینس است. رمان حاضر به شرح زندگی و اقدامات بتهوون در قالب رمان اختصاص یافته است.