سبد سفارش شما خالی است!

یکی از مهم‌ترین مسائلی که از آغاز وحی تاکنون در خصوص وجود انسان و موقعیت او در جهان وجود داشته و توجه دانشمندان را به خود معطوف کرده است، مسئلة شناخت انسان از دیدگاه قرآن کریم است. انسان با آن عظمت و شایستگی، که او را اشرف مخلوقات نام نهاده‌اند، شایستة مقام «تاج کرمناست»، از خاکی بی‌ارزش به وجود آمده است و این نهایت قدرت خداوندی است. قرآن، زندگی آدم را به سه دوره تقسیم کرده است: دورة نخست، که آدم در بهشت با آرامش همراه با جفت خویش (حوا) می‌گذرانده و وسوسه‌ای به خاطر راه نمی‌داده است. دیگر، دوره‌ای که دچار وسوسة ابلیس شده است، و در نهایت دوره‌ای که آدم در زمین به وظیفة خلافتی که خداوند به عهده‌اش گذاشته است عمل می‌کند و با پیروی از دستورات خدا و راهنمایی عقل خویش به سعادت ابدی می‌رسد. از این موضوع چنین می‌توان استنباط کرد که عمر همة انسان‌ها دارای سه دوره است که غایت آن به کمال و سعادت منتهی می‌شود. در این کتاب سعی بر آن است تا آیة «چهار از سورة تین» و به طور کلی آفرینش انسان و مراحل رسیدن او به سعادت ابدی تبیین گردد.