تطور اجتهاد در حوزه استنباط
علم فقه از نظر شان، جایگاه و قدر و منزلت، از مهمترین علوم اسلامی است، زیرا انسان به کمک آن میتواند از وظایف شرعی و مسائل دینی آگاهی یابد. به همین دلیل فقهای اسلامی دربارهی آن اهتمام فوقالعادهای داشته و تلاش بسیاری در این زمینه انجام دادهاند. دانشوران اجتهاد نیاز دارند که همگام با پیشرفت علم و دانش و گسترش موضوعات جدید در زندگی مردم حرکت کنند و بتوانند در تمامی حیطهها پاسخگوی نیازهای شرعی مردم همراه با استدلالهای کافی باشند. نگارنده در کتاب حاضر موضوع شیوههای فقه اجتهادی در حوزهی استنباطی را مطرح میسازد. سپس ضمن تبیین تفاوت نظریهی تحول اجتهاد با نظریهی تحول شریعت به بیان نمونههایی از تحول اجتهاد بر اثر تحول زمان میپردازد. در ادامه انواع اجتهاد را از منظر فقهای مذاهب اسلامی بررسی و شرایطی را بازگو میکند که مجتهدان باید در حوزهی استنباطی دارا باشند. در پایان نیز موضوع پیدایش مذاهب را به سبب اختلاف فتاوای عالمان مذاهب اسلامی مطرح میسازد.