سبد سفارش شما خالی است!

معترضان قیمت نان را مسئله‌ای در درجه نخست سیاسی و نه اقتصادی می‌دانستند و خشم خود را بر این اساس در این مجموعه‌ها هدایت می‌کردند. ناباوری به قحطی‌ها و کمبودهای طبیعی و واقعی آنان را در اعتراض خود ثابت قدم تر می‌کرد. خواسته‌ی اولیه و اساسی و حتی گاهی تنها خواسته‌ی معترضان این بود که مقامات مسئول برای تنظیم قیمت و مدیریت بازار بر اساس قانون و سنت وارد عمل شوند. در ایران، نقش زنان در شورش‌های نان بسیار کلیدی است. آنان گاه به تنهایی علم شورش بر می‌افراشتند و گاهی آغازکننده بودند و در گام‌های بعدی به آن‌ها می‌پیوستند. در هر حال، بخش مهمی از مناسک و آداب چنین شورش‌هایی را حرکات زنان تشکیل می‌داد. به سختی می‌توان گزارشی از شورش نان در ایران پیدا کرد که زنان در آن مشارکت فعالی نداشته باشند. به حضور زنان در دیگر انواع اعتراض‌های جمعی نیز اشاره شده؛ اما در شورش نان، نقش آنان از لون دیگر است.