سبد سفارش شما خالی است!

ایران یکی از کهن‌ترین کشورهای جهان است، اما آن‌چه ایران را در جهان از دید دیرین‌شناسی فرهنگی، سرزمینی یگانه و بی‌همتا گردانیده است، زبان‌شناسی تاریخی است. هر بومی در این سرزمین پهناور، گویش یا زبانی ویژه‌ی خویش دارد، ریخت‌ها و ساخت‌ها و کاربردهای زبانی و بسیار کهن که در پارسی دری مدتی است از میان رفته است، در برخی زبان‌ها و گویش‌های بومی هنوز زنده است. یکی از این زبان‌های بومی، زبان کردی است که در بسیاری از هنجارها و رفتارهای زبانی، هنوز در روزگار باستان مانده است. نوشتار حاضر بررسی محتوایی و ساختار شعر کردی ایلام است که نگارنده با هدف حراست از این زبان و گویش از آماج حمله‌های رسانه‌ای تدوین نموده است. شعر کردی بخشی از مجموعه‌ی ادبیات کشور ماست. سرزمینی که پژوهشگران و محققان کم‌تر در فضای ادبیات آن وارد شده‌اند. نگارنده مطالب کتاب را از شعر و شاعران فیلی‌گوی ایلامی فراهم آورده و عمده‌ی سروده‌ها را از شاعران نام‌آشنای ایلام انتخاب کرده است. تحلیل و توضیح برای هر شعر به ویژه مباحث مقدماتی عالمانه، خواننده را به آفاق و اضلاع سروده‌های کردی ایلامی آشنا و همراه می‌سازد. کردی فیلی ایلامی، شاخه‌ای از کردی جنوبی است که از شاخه‌های کلهری و لکی متمایز شده است. این زبان، زبان کردهای شیعه است که زمانی در پیوند با کردی هورامی، زبان معیار شعری کردها را تشکیل می‌داده و آثارگران سنگی بدان سروده شده است. نوشتار کردی، معرفی شاعران کردی‌سرا، ویژگی‌های شعر کردی، بدیع، بیان، درون‌مایه‌ها و نگاهی به دوبیتی‌های کردی مطالب کتاب حاضر را تشکیل داده‌اند.