سبد سفارش شما خالی است!

امروزه ایجاد فرهنگ تغییر و نوآوری و دگرگونی در نظام آموزشی در سطوح و ابعاد مختلف جامعه ضروری است و باید به صورت برنامه‌ریزی شده به آن پرداخت. یکی از شاخه‌های کاربردی در مطالعات سازمانی، مدیریت تحول است و نوآوری به‌طور خاص یکی از محورهای اساسی در مباحث مدیریت تغییر و تحول سازمانی به‌شمار می‌آید. افراد، گروه‌ها و سازمان‌های خلاق و نوآور به منزله ورودی‌های سازمان‌ها تلقی می‌شوند که از طریق فرایندها و موقعیت‌های خلاق، زمینه تغییر و تحول را ایجاد می‌کنند. در پژوهش حاضر اهمیت و نقش مدیر به عنوان عامل تغییر و نوآوری در نظام آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل پیش‌برنده و بازدارنده نوآوری‌های آموزشی در مدارس ناحیه 3 تبریز بوده است.