سبد سفارش شما خالی است!

ارسطو یکی از انواع مهم ادبی را ادب دراماتیک یا نمایشی دانسته ‌است. دراما در یونانی به معنی عملی است که واقع می‌شود. پس در اصل، هنری است که روی صحنه می‌آید. ادب دراماتیک یا نمایشی در یانون باستان و روم رواج بسیار داشته ‌است. درام در اکثر تمدن‌های قدیم وجود داشته و جزء مراسم مذهبی محسوب می‌شده ‌است، زیرا در آن‌ها از تجلیل خدایان و مردگان و کیفیت گناهان و امثال این موضوعات سخن می‌رفته ‌است. رقص و آوازهای درام را هم باید قسمتی از همان مراسم کهن مذهبی به شمار آورد. در اروپای قرون وسطی، کلیسا بر اثر علاقۀ مفرط مردم به تئاتر، درام مذهبی را به وجود آورد که در آن زندگی مسیح و قدیسان به صحنه می‌آمد. کتاب حاضر با نگاهی بر ادبیات نمایشی و بررسی زمینه‌های ایجاد آن، موضوعاتی از این دست را شامل می‌شود: ادبایت نمایشی در غرب؛ نقش حماسه و اساطیر در ادبیات نمایشی؛ انواع حماسه بر حسب قدمت؛ بررسی زمینه‌های ادبیات نمایشی در جهان؛ ادبیات نمایشی در اروپا بعد از رنسانس؛ و رابطۀ حماسه‌های ملی ایران با ادبیات نمایشی.