کشف المحجوب
"کشفالمحجوب" کتابی فارسی در تصوف، و از جملهی قدیمترین کتب موجود صوفیه به فارسی، تالیف هجویری است که ظاهرا در حدود سالهای بین 440 و 450 هـ ق تالیف شده است. کشفالمحجوب را مولف در جواب سؤالات ابوسعید هجویری راجع به طریقت صوفیه، مقامات، مذاهب، مقالات، رموز و اشارات ایشان، و بیان کیفیت محبت خداوند، و احوال عقل و نفس، و انواع حجابهایی که درین راه هست نوشته، و در بیان مطالب به آیات قرآن و کلمات مشایخ استشهاد کرده، و کتاب او از پارهای جهات شباهت به رسالهی قشیریه دارد. کشفالمحجوب از حیث سبک و اسلوب انشا شباهت به آثار قدیم عهد سامانی دارد، و لغات و ترکیبات آن از این لحاظ قابل ملاحظه است.