سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده، موضوع تعامل و ارتباط را با نگرشی به عملکرد پرستاری، و مراقبت‌های بهداشتی در جامعه، تشریح می‌کند و در عین حال، سطوح ارتباطی با بیماران، موانع تعامل و ارتباط را شناسایی می‌نماید که از آن جمله است: موانع جسمی، محیطی، معنایی، درکی، دموگرافیک، احساسی، ارتباطی، تمایلی، سازمانی و فرهنگی. نویسنده معتقد است بیمارانی که از کیفیت ارتباطی خوبی لذت می‌برند از مراقبت دریافت شده هم بیش‌تر راضی هستند، هم‌چنین این بیماران پذیرش بیش‌تری را نسبت به معالجات پیشنهاد شده یا توافق شده، رژیم غذایی و عملکردها نشان می‌دهند و به نظر می‌رسد بهبود سریع‌تری را با عوارض کم‌تر دارند.