سبد سفارش شما خالی است!

این ترجمه منتخبی است از شعرهای هفت دفتر "البیاتی "ـ شاعر عراقی، تولد: 1926ـ که عبارت‌اند از :متون شرقی، مرثیه‌ها، بستان عائشه، ماه شیراز، شرح حال دزد آتش، سرزمین سنبله، و نوشتن بر گل .مترجم کتاب یادآور می‌شود" :شعر البیاتی همواره از درونمایه‌ای سیاسی برخوردار بوده است ; اما از پس این تحول و تطور تدریجی که از دوره سوم آثار البیاتی آغاز می‌شود، صور اسطوره‌ای ـ عرفانی با درونمایه‌های سیاسی ـ تغزلی درهم می‌آمیزند...او در پی آن است که دنیا را با شعر و انقلاب، و مرگ و کوچ به چنگ آورد .عشق او ـ اما ـ عشق بینوایان و تهیدستان است نه عشق اشراف و شکمبار گان و شادخواران .محبوبه او مغصوبه‌ای است که یادش با تبعید، غربت، ناکامی، گرسنگی و اندوه در آمیخته است :عشق من بزرگتر از من است/ بزرگتر از این جهان است/ مرا بینوایان عاشق/ پادشاه رویا قرار داده‌اند/ و پیشوای غربت و تبعید/ به نام تو/ ـ مجنون‌وار ـ/ خدا را صدا می‌زنم ."