سبد سفارش شما خالی است!

بسیاری از نظام‌های کیفری دنیا، برخلاف نظام کیفری ایران، اجرا و اعمال محکومیت کیفری را یک مرحلة قضایی تلقی و برای آن دادگاه اجرای مجازات ایجاد کرده‌اند تا قاضی بتواند، بر حسب چگونگی رفتار و تحول شخصیت محکومان، به مجازات صادره در جریان اجرا جهت دهد و بدون رجوع به دادگاه اصلی صادرکنندة حکم محکومیت، آن را تعدیل نماید. و در مقابل، محکوم حق داشته باشد مراتب اعتراض خود را به تصمیم‌های این دادگاه به مرجع قضایی ذی‌صلاح اعلام و تقاضای رسیدگی کند. در کتاب حاضر، دقیقا به اهمیت این مرحله از فرآیند کیفری که نسبت به سایر مراحل قضایی (دادسرا و...) کم‌تر مورد توجه حقوق‌دانان قرار گرفته و در حقوق ایران بیش‌تر جنبة اجرایی و نظارتی یافته است، پرداخته می‌شود. نویسنده سعی کرده است از گذر مطالعة تطبیقی حقوق کیفری ایران و فرانسه، نقاط قوت و ضعف و خلا حقوق ایران را در این مرحله مشخص و به دنبال آن پیشنهادهای اصلاحی را مطرح کند.