سبد سفارش شما خالی است!

کُنش نمادی، کُنشی است که ویژگی رفتاریِ گونه یا نوع آدمی را از دیگر گونه‌های حیوانی جدا و ممیز می‌کند و انحصارا هیچ ارتباط الزامی به رشته جامعه‌شناسی ندارد. «مید»، پیش از «بلومر»، کوشید تا پس از تأکید بر این نکته ی انسان‌شناختی، که آدمی با چنین ویژگی، در سلاله ی تکاملی گونه‌ای خاص و متفاوت نسبت به دیگر موجودات است، تلاش نمود تا گوهر اجتماعی بودن کُنش را، با شرح انگیزه‌های اجتماعی - تنکردشناختی، مانند انگیزه گرسنگی و جنسی، مورد تأکید قرار دهد. بلومر این تلاش مید را با پیوند کُنش نمادی به کُنش پیوسته، که الزاما در صورت‌بندی‌های نهاد، سازمان و تاریخ انجام می‌پذیرند، از قلمرو علوم رفتاری به قلمرو جامعه‌شناسی وارد نمود. در این کتاب با مطالعه دستگاه نظری هربرت بلومر، از جامعه‌شناسان نامتعارف، و همچنین بررسی اصطلاحات و مفاهیم برساخته ی او از قبیل کُنش پیوسته و واحد کُنشگری، به روشن‌سازی پارادایم تفسیری و رفع بدفهمی‌های شکل‌گرفته پیرامون آن پرداخته می‌شود.