نهج البلاغه فروغ برجها
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه
نهج البلاغه، برگزیدهای از گفتهها و نوشتههای ادبی امیرالمؤمنین (ع) است که سید رضی در اواخر قرن چهارم قمری آنها را جمعآوری کرده است. این کتاب توسط گروهی از علما به دلیل محتوای غنی و همچنین بلاغتش، به «اخالقرآن»، «برادر قرآن» نامگذاری شده است. برخی از ادیبان عرب، فصاحت و بلاغت نهجالبلاغه را ستودهاند. این کتاب در سه قسمت «خطبهها»، «نامهها»، و «کلمات قصار» دستهبندی شده است. امام در بسیاری از خطبهها، مردم را به انجام دستورات الهی و ترک محرمات دعوت کرده و در بخشی از نامهها که خطاب به فرمانداران است، آنها را به رعایت حق مردم سفارش کرده است. این کتاب مشتمل بر شرح برگزیدهای از نامهها، خطبهها، پیمانها و سفارشهای حضرت علی بن ابیطالب (ع) در نهجالبلاغه است.