سبد سفارش شما خالی است!

تاریخ بشر مملو از اتخاذ سیاست‌های غیراخلاقی به وسیلة حکمرانان در سیاست عملی، اعم از سیاست داخلی و بین‌المللی، است. یکی از دلایل مهم ذهنیت و داوری منفی گروه‌هایی از اقشار اجتماعی در جوامع مختلف درباره سیاست عملی را می‌بایست در همین تجزیة تاریخی آنان از اتخاذ روش‌های غیراخلاقی و غیرانسانی در عرصة سیاست عملی جست‌وجو نمود. «نیکولو ماکیاولی» که از وی به عنوان پرچمدار دفاع از جدایی اخلاق و سیاست در حوزه‌های قدرت‌ سیاسی یاد می‌شود، در دو رسالة خود به نام «شهریار» و «گفتارها یا مباحث» تلاش می‌کند آموزه‌های خود را بر پایة تجارت واقعی در تاریخ تحولات سیاسی ـ اجتماعی در جوامع بشری استوار سازد. بر همین اساس وی در هر دو رسالة یادشده، به رفتارهای اخلاقی و غیراخلاقی حکمرانان مختلف در غرب و شرق از حمله به ایران اشاره می‌کند تا نشان دهد که هرچند پای‌بندی به فضایل اخلاقی مطلوب است، اما با حفظ و صیانت از قدرت سیاسی چندان سر سازگاری ندارد. پژوهش حاضر در چهار فصل گردآمده است. فصل اول مشتمل بر کلیات و تعاریف لغوی و اصطلاحی مفاهیم اخلاق و سیاست و دیگر مفاهیم مرتبط با حوزة سیاست مانند قدرت، اقتدار و دولت است. هم‌چنین در این فصل به فلسفة اخلاق در حیات متفکران و صاحب‌نظران اسلامی و نحله‌های مختلف فکری در جهان اسلام و غرب پرداخته شده است. «اخلاق و سیاست در فلسفة سیاسی غرب»، «رابطة اخلاق و سیاست در فلسفة سیاسی اسلام» و «بازتاب رابطة اخلاق و سیاست در آموزه‌های فارابی»، «غزالی و خواجه‌نظام‌الملک» دیگر بخش‌های کتاب به شمار می‌روند