حدیث ابرار از منظر اهل سنت در مدح اهل بیت اطهار (علیهمالسلام)
مشتمل بر ذکر مختصری از مناقب امیرمؤمنان «علی» (ع) و حضرت «زهرا» (س) و دو فرزندش امام «حسن» و امام «حسین» (ع) میباشد که توسط یکی از عالمان شیعی قرن یازدهم در هند نگارش یافته است. نویسنده در هر فصل از این کتاب به ذکر احادیثی در فضایل یکی از امامان میپردازد و مختصری از زندگینامه آنان را نیز بیان میدارد. مصادر و منابع روایی و تاریخی و سیرهنگاری مورد استفاده مؤلف بیشتر منابع اهل سنت میباشد و محقق این اثر نیز به مستندسازی دقیق و گسترده این مصادر و منابع اقدام کرده است.