سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب بیان می‌شود که انتخابات باید به‌گونه‌ای برگزار شود که بیشترین رابطه ممکن بین انتخاب‌کنندگان و انتخاب شوندگان برقرار باشد تا بتوان نسبت به حاکمیت مردم امیدوار بود. بنابراین صرف وجود انتخابات نمی‌تواند بیانگر مشارکت مردمی در یک جامعه باشد. دوران پهلوی نمونه واضحی از یک نظام استبدادی است که انتخابات را به مجرای اعمال اراده شخص شاه، به‌جای اراده ملت بدل کرده بود. گزینش از بالا، نمایشی و صوری، مختصاتی بود که به انتخابات در دوران پهلوی اختصاص دارد. پس از انقلاب، انتخابات با کارکرد متفاوتی تعریف شد. مشارکت مردمی مهم‌ترین تلاش دست‌اندرکاران انتخابات در جمهوری اسلامی است. حضور مردمی و تلاش در جهت نهادینه کردن جریان انتخابات، از مختصات انتخابات در این دوران است.