سبد سفارش شما خالی است!

در سدة نوزدهم، باستان‌شناسان، به دست‌یابی آثار هنری دوره‌های بابل، آشور و هخامنشیان همت گماشتند و توجهی به بخش‌های مربوط به سلوکی، اشکانی و ساسانی نکردند. از نظر باستان‌شناسی، در ایران، در دورة هلنیستی و اوایل سده‌های میانه، حفاری‌های هیات اعزامی باستان‌شناسی فرانسه در شوش ـ اواخر سدة نوزده ـ بسیار زیان‌آور بود، به گونه‌ای که تقریبا تمامی آثار مهم دوران سلوکی و اشکانی را ویران کردند. اکتشافات باستان‌شناسی ایران در این دوره‌ها بیش‌تر در عصر حاضر رخ داده است. در کتاب حاضر، مخاطبان با مسایل، روش‌ها و نتایج کنکاش‌های باستان‌شناسی ایران، طی دورة یک‌هزارساله آشنا می‌شوند. در این بررسی، ایران بین سدة سوم پیش از میلاد و هفتم میلادی مد نظر بوده است.