شیوههای امر به معروف و نهی از منکر در مکتب معصومین (ع)
بررسی سیره عملی ائمه اطهار(ع) و پیامبر اسلام(ص) در زمینه نحوه انجام امر به معروف و نهی از منکر است. در نوشتار حاضر نخست به تعریف لغوی و اصطلاحی امر به معروف و نهی از منکر پرداخته شده و سپس جایگاه رفیع آن در دین اسلام ترسیم گردیده است. آنگاه مراحل و مراتب امر به معروف و نهی از منکر بیان شده و شرایط وجوب آن ذکر گردیده است. در ادامه نویسنده به شیوههای گفتاری و رفتاری معصومین مانند شیوههای مشفقانه، هنرمندانه، تعلیلی، پند و اندرز، تکراری، تدبری، سوالی، غیرمستقیم بودن تذکر، توجه دادن گناهکار به عواقب گناه، نفی عمدی بودن گناه، شیوههای تاکیدی، انتفاعی، اعتراضی، صریح، استحیایی، نکوهشی، اخطاری، انذاری، تهدیدی و روشهای عملی ایشان در تشویق به ثواب و پرهیز دادن از گناه اشاره کرده و استفاده کردن از ابزار مختلف هنری به تصویر کشیده شده است. وی پس از آن به بیان وظایف جامعه اسلامی در مساله امر به معروف و نهی از منکر پرداخته و وظایف مردم و حاکمان و ضرورت الگوگیری از معصومین در این زمینه را بررسی نموده است.