سبد سفارش شما خالی است!

جامعه‌شناسی هنر، دانشی "دوزیستی" متشکل از دو رکن هنر و جامعه‌شناسی است. هنر، واژه‌ای با بار ارزشی، از زمرۀ علوم انسانی است که ‌سرشتی کیفیت گرا دارد. زیبا شناسان و فیلسوفان هنر کوشیده‌اند هنر را از زوایای سه‌گانۀ هنر، هنرمند و مخاطب بنگرند و با تعاریفی عمدتاً ذات شناسانه، پرسش کلی دربارۀ چیستی هنر را پاسخ گویند. جامعه‌شناسی نیز عملی کمیت گرا است که ‌به ‌مطالعۀ اجتماع و نظام‌های انسانی، روابط افراد با یک دیگر و با جامعه، و نهادها و ساختارهای اجتماعی می‌پردازد، و نیز به ‌موضوع ارتباطات انسانی و چگونگی انتقال و خلق معنی در بستر اجتماع، توجهی جدی دارد. جنبۀ اخیر، در جامعه‌شناسی هنر حائز اهمیت محوری است. قیاس رویکرد علوم انسانی و علوم اجتماعی به ‌هنر که‌ فصل مهمی از این کتاب است، بازگشایندۀ دریچۀ وسیعی به‌ روی بحث‌های جاری مطالعات فرهنگی و پژوهش‌های هنری است که‌ چالش گفتمانی زیباشناسی و جامعه‌شناسی هنر در سرلوحۀ آن قرار دارد. نگارنده‌ در مجموعۀ حاضر ضمن بررسی رهیافت‌ها، نظریه‌ها و گفتمان‌هایی که ‌اساس مطالعات اجتماعی هنرها در زمان ها و مکان‌های گوناگون قرارگرفته‌اند، اهمیت و نقش نهادهای اجتماعی، فرهنگی، دینی، سیاسی و اقتصادی تأثیرگذار بر آفرینش و بازآفرینی هنرها را تحلیل و ارزیابی می‌کند، هم چنین بر شیوه‌های خلق آثار هنری در بستر اجتماع وچگونگی ایجاد ارتباط میان هنرمندان و مخاطبان آثار هنری، عرضه‌و فروش آن‌ها، در دوره‌های مختلف نظر می‌کند. هنر و ایدوئولوژی، هنر و اخلاق، بررسی پایگاه ‌اجتماعی و اقتصادی هنرمندان و... از بحث‌های مندرج در کتاب است.