سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده، در کتاب حاضر از سرنوشت علم طی جنگ جهانی او و دوم و پس از آن سخن میگوید. به زعم وی پس از جنگ جهانی اول و دوم، ضربه‌ای جدی بر علم وارد شد. در این دوره علم به میدان جنگ، کشیده شد. به درون حکومت رسوخ کرد و دانشمندان مسئول تولید اشکال جدید و مرگ‌بارتر سلاح‌های شیمیایی و میکروبی، نیز طراحی، تولید و سرانجام انفجار بمب شناخته شدند. در این دوره علم، عمدتا محصولی از تمدن غرب انگاشته می‌شد. در قرن بیستم تاریخ نگاری علم، تحول یافت و علم از انحصار تمدن و سرمایه داری غرب رهایی یافت. در این دوره، "توماس کوهن" با انتشار کتاب "ساختار انقلاب‌های علمی"، عصر نوینی را در درک دانش آغاز کرد. وی در این کتاب نشان داد که قوانین و فرضیات علمی در چهار چوب الگوهای تثبیت شده‌ای با نام "پارادایم"، در فرهنگ‌های گوناگون، عرضه شده‌اند طبق نظر کوهن، عمده‌ی فعالیت علمی تحت عنوان "علم هنجارگذار"، انجام می‌شود؛ علم هنجارگذار، علمی است که در کتب درسی میتوان از آن سراغ گرفت. علمی که استناد تحقیق را بر یک یا چند دسناورد علمی گذشته، ضروری می‌داند. این علم محدود،محاسن و معایب خاص خود را دارد. از یک طرف، این علم جامعه‌ی علمی را قادر می‌سازد داده‌ها را به صورت سیستماتیک، جمع‌آوری کرده و مرزهای علم را به سرعت به طرف جلو گسترش دهد. از طرف دیگر، علم هنجارگذار، جامعه علمی را از محیط خارج، فزوی می‌سازد. در ادامه از یشرفت پساکوهنی، مطالب پسااستعماری علم،انتقاد از کوهن، و علم پسا عادی، سخن رفته است.