سبد سفارش شما خالی است!

قایق با تکان‌های وحشیانه و حال بهم زنی جلو می‌رفت؛ انگار کسی با دندان‌های خراب آدامس می‌جوید. جزیره‌هایی که در مه دیده می‌شدند هم از نظر فبث، شبیه دندان بودند؛ ولی نه مثل دندان‌های تمیز و سفید؛ بلکه مانند دندان‌های شکسته و کار کرده که به شکل بلندی‌های کج و معوج از توی آب‌های خاکستری و متلاطم دریا بیرون زده بودند. قایق پستی، بوق کش‌داری زد و ردی از دود در آسمان باقی گذاشت و در میان موج‌ها جلو رفت. فیث با دست به سمتی اشاره کرد و گفت عقاب دریایی...