سبد سفارش شما خالی است!

دستیابی به سهم بیش‌تر از تجارت جهانی و حضور در بازار سایر کشورها ملازمات خاصی دارد که یکی از مهم‌ترین آنها عضویت در موافقت‌نامه‌های تجاری در سطوح مختلف جهانی، منطقه‌ای و دوجانبه است. در جریان مذاکرات به منظور برقراری تسهیلات تجاری، هر کشور بنا به دلایل اقتصادی، تجاری، سیاسی و اجتماعی به دنبال حذف تعدادی از کالاها از دامنة شمول موافقت‌نامه و یا واگذاری حداقل امتیاز است. این کالاها در عرف مذاکرات تجاری، تحت عنوان کالاهای حساس و خاص شناسایی می‌شوند. یکی از این موارد در دسترس بودن فهرست کالاهای خاص بخش کشاورزی است، که در چهارچوب مذاکرات تجاری در سطوح مختلف، امکان حذف آنها از حیطة شمول موافقت نامه‌ها امکان‌پذیر است. پژوهش حاضر به این موضوع اختصاص یافته و در چهار فصل تنظیم شده است.