سبد سفارش شما خالی است!

این کتاب، مجموعه‌ای است مشتمل بر 47مقاله پراکنده نوشته استاد مجتبی مینوی. نگارنده در مقدمه کتاب با عنوان "یادنامه‌ای از مجتبی مینوی "اشارتی دارد بر ناگفته‌هایی از زندگی خصوصی و اجتماعی استاد مینوی .در بخش نخست کتاب 24 مقاله ـ به ترتیب تاریخ نگارش مقالات ـ جمع آمده است .این مقالات عمدتا در حوزه ایران‌شناسی، ادبیات، مقولات اجتماعی، و آزادی‌های اجتماعی و مدنی نگاشته شده‌اند .بخش دوم متضمن 23مقاله است در زمینه‌های زبان‌شناسی، واژه‌شناسی، و قواعد دستوری .مقالات مندرج در این مجموعه به سال‌های 1321تا 1355خورشیدی در مجله‌هایی چون "یغما"، "سخن"، "راهنمای کتاب "و "آینده "به چاپ رسیده است . برای نمونه، استاد مینوی در مقاله "آزادی مطبوعات "خاطر نشان می‌کند" :آزادی سیاسی چیست؟ این است که انسان قادر باشد افکار و تمایلات خود را بی‌ترس و هراس بیان کند .بر بالای منبر، از پشت میز خطابه، در وسط باغ گردشگاه عمومی، در گوشه کوچه، هر کجا که میلش می‌کشد، بایستد و برای مردم حرف بزند ;به صورت نامه و مقاله و رساله و کتاب هر رای و عقیده‌ای را که می‌پسندد منتشر کند ;اگر معرض تهمت و توهین و هتک حرمت و سلب حق شد، بتواند به دستگاه قضایی شکایت کند و عالی مقام‌ترین رجل مملکت را به محاکمه بکشاند و بر طبق قوانین مملکت حق خود را از او بخواهد ;هیچ مامور دولتی و مجری قانون و قاضی عدلیه جرات آن را نداشته باشد که او را بر خلاف حق و قانون در مضیقه بگذارد و به او ظلم کند ."...