سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این کتاب، با استناد به دو اثر مهم «ابن عربی»، «فتوحات مکیه» و «فصوص‌الحکم»، مقوله تخیل را در نظر ابن عربی، بررسی می‌کند. به باور ابن عربی، تخیل خلاق، راهی است برای اتحاد میان آنکه دوست می‌دارد و آنکه دوست داشته می‌شود. به‌واسطه تخیل است که مراتب تجلی الهی، که عبارت است از احدیت، اسمای الهی و تجلی شهودی، ادراک می‌شود. نفس رحمانی به تخیل امکان می‌دهد تا تجلی الهی را درک کند. بدین‌سان، ابن عربی به‌نوعی نظریه وجود می‌رسد که مبتنی بر وحدت وجود است.