سبد سفارش شما خالی است!

"قطعه" قالب برگزیده‌ی شاعران برای بیان موضوعات شخصی و خصوصی است. در میان قطعات، به عکس‌های خانوادگی شاعران برمی‌خوریم. اگر غزل، آیینه‌ی احساسات، قصیده بیان عقاید و افکار و تمایلات و رباعی و دوبیتی بیانگر لحظات شاعر است، قطعه، عکس‌های محرمانه و شخصی و نیز دفترچه‌ی خاطرات اوست که در آن ناگفته‌ها را می‌نویسد. قطعه، بیان صمیمی شاعر با خویشتن است. عوامل متعددی را می‌توان برای پیدایش قطعه و گزینش آن به وسیله‌ی شاعران قدیم و جدید در نظر گرفت که از آن جمله است: تنوع‌طلبی و نوآوری، کوتاه بودن و آسانی قالب، و همگانی شدن شعر. کتاب حاضر در دو بخش، نخست به تعریف قطعه، سابقه‌ی تاریخی، اهمیت، عوامل پیدایش و موارد تفاوت و تشابه قطعه با انواع دیگر سخن می‌پردازد. در بخش دوم با نگاهی گذرا به قطعه‌سرایی در ادبیات فارسی ایران، این مباحث مطرح گردیده است: قدیم‌ترین قطعه‌سرایان ایران، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین قطعه‌سرایان ایران، و قدیمی‌ترین قطعه‌سرایان شبه قاره. در بخش سوم کتاب موضوعات و مضامین قطعه همراه با نمونه‌هایی از چند شاعر بزرگ مطرح می‌گردد. در بخش‌های دیگر، از شعرا و مضامین ادواری قطعه سخن به میان می‌آید و شاعران و موضوعات شعری آنان در هر دوره از ادوار شبه‌قاره، از دوره‌های غزنویان تا تاسیس کشور پاکستان، بررسی می‌گردد. هم‌چنین به چشم‌انداز سیاسی و فرهنگی و ادبی هر دوره اشاره می‌شود. نیز معروف‌ترین قطعه‌سرایان هر دوره به اختصار معرفی و مضامین قطعات آن‌ها همراه با شواهد متعدد بررسی می‌شود.