سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این داستان، دغدغه‌ی خاطر خویش را درباره‌ی وضعیت انسان مدرن در دنیای فرامدرن آینده نشان داده است. وی آینده‌ای را پیش‌بینی می‌کند که انسان حتی به انسان بودن خویش به دیده‌ی تردید می‌نگرد. در عین حال شخصیت‌های او از هرآن‌چه غیر انسانی است ـ که مظهر خوشایند آن وجود آدم‌های مصنوعی است ـ نفرت دارند و به عکس، آدم مصنوعی‌های او به بروز احساسات و عواطف و کسب خصلت‌های انسانی گرایش دارند و این ستایش اوست از مقام انسان.