صلوات
"صلوات" در لغت به معنای دعا است و نماز را به دلیل شامل بودن بر دعا، صلاه میگویند. عدهای صلوات را از سوی حق تعالی به پنج صورت معنی کردهاند: رحمت، مغفرت، ثناء، تزکیه، و کرامت. بیشک، ذکرها خواص و فواید بسیاری دارند و بر اساس روایات رسیده از معصومین (ع)، ذکر صلوات نیز چنین است که موجب استجابت دعا، جلای روح، شفای مریض، برطرف شدن فقر و... میشود. در اهمیت صلوات همین بس که، گویندۀ راستین صلوات با واسطه قرار دادن پیامبر و خاندانش و با درود فرستادن بر آنان طلب رحمت و آمرزش مینماید و بلافاصله دستور اکید به تسلیم شدن در برابر فرمان پیامبر را میدهد؛ که فرمان ایشان همان فرمان خدا است. بنابراین؛ صلوات از سوی گویندۀ آن شعاری ظاهری و بدون پشتوانه نیست تا از فضایل بیشمار آن در روایات تعجب کنیم؛ چرا که تمامی ذکرها از جمله صلوات به پیامبر و خاندان پاکش یک لفظ و یک معنا دارد و تکرار لفظ بدون توجه به معنا سود چندانی ندارد و عمدۀ فضایل در حقیقت ذکر و عبادت نهفته است و چنین ذکر و عبادتی است که حیات جاودانه و حقیقی به انسان میبخشد و او را رستگار میکند.