سبد سفارش شما خالی است!

این رمان آخرین نوشته‌های عمدتا تراژیک «اندرو ویتکر»، بنیان‌گذار و سردبیر مجله «صابون» است. در بخشی از این رمان می‌خوانیم: «من این نامه را ننوشته‌ام که از کار حرف بزنم، یا راستش پای غیبت‌های قدیمی را وسط بکشم. من دوستی دارم که نیازمند کمک است، البته نه دوستی از پوست و گوشت، هرچند از آن دوست‌ها هم به اجبار دارم. منظورم مجله صابون است، نشریه ادبی کوچکی که من صاحب امتیاز و سردبیرش هستم ...».