شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ
فردوسی، ابوالقاسم، 329؟ - 416ق. شاهنامه - نقد و تفسیر / ادبیات فارسی - جنبههای روانشناسی / روانشناسی یونگی / روانکاوی در ادبیات
بررسی متون ادبی از دیدگاه روانکاوی از تحقیقات میانرشتهای است که میتواند در رمزشناسی این آثار و درک ژرفای آنهای مفید باشد. روانکاوی خود حوزه وسیعی دارد و به شاخههای متعدد تقسیم میشود. یکی از این شاخهها روانشناسی تحلیلی یونگ است که منشأ پژوهشهای فراوانی در آثار ادبی شده است. در نظریه یونگ، ناخودآگاه جمعی و کهنالگوهای موجود در آن و موضوعات مربوط به آنها، مانند اضداد و رویا، اهمیت ویژهای دارد. شاهنامه فردوسی حماسه ملی ایرانیان است و ریشه در ناخودآگاه قومی و ملی آنها دارد. در کتاب حاضر این اثر از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ مورد بررسی قرار گرفته است.