سبد سفارش شما خالی است!

بازخوانی جایگاه «تئاتر» در دوران «اسارت» است. نگارنده که از زاویه هنر به اردوگاه‌‌های اسرای جنگی در دوران «دفاع مقدس» نگریسته، بر این باور است که تئاتر بخشی از زندگی اسیران ایرانی بوده و یک ابزار مهم پیام‌رسانی شمرده می‌شده است. پژوهش حاضر حاصل مصاحبه با تعدادی از هنرمندان آزاده و در برخی موارد مشاهدات خود نویسنده از رویدادهای فرهنگی و هنری اردوگاه‌ها می‌باشد. ترسیم اوضاع، انواع نمایش‌ها و عناصر اجرای نمایش‌ها بخشش‌های سه‌گانه این اثر را تشکیل می‌دهند. نویسنده همچنین به هنرهای خطاطی، نقاشی، طراحی، ماکت‌سازی و برپایی نمایشگاه‌ها نیز به صورت گذرا توجه نموده است.