صد پرتو عرفان
در این کتاب، مباحثی در زمینهی "عرفان" و خودسازی" با بهرهگیری از اشعار مولانا مطرح گردیده است. برای نمونه در کتاب عنوان شده است: "انسان الفی است چون صفرهای فقرش را در پیشرو گذارد به کمالش افزوده شود و مسرور شود و چون صفرها را در پشت سر غفلت گذارد تنها ماند و از حقیقت وجود خویش دور شود؛ چون خود را فقر محض ببیند، از غنای الهی بهرهمند شود؛ چون از چاه طبیعت تن سربرآرد، شایستهی بندگی خدا شود".