عوامل سعادت و شقاوت در واقعه کربلا
یزیدبنمعاویه، خلیفهاموی، 25 - 64 ق. / حسینبنعلی(ع)، امام سوم، 61 - 4 ق. - اصحاب / صفات رذیله - احادیث / واقعه کربلا، 61ق.
این نوشتار، عوامل و زمینههایی را که موجب میشود انسان مسیر سعادت یا شقاوت را بپیماید؛ مطالعه و بررسی مینماید. نگارنده عوامل شقاوت را از نگاه آیات و روایات، تقسیم نموده و از زنازادگی, شرب خمر, جرأت بر گناه, اشتغال به لهو و لعب, قساوت قلب, پیروی از هوای نفس, حرامخواری, خلف وعده و جهل و نادانی نام برده و برای هر یک به موارد و مصادیق آن در سپاه یزید اشاره نموده است که عمر بن سعد و لشگر تحت فرمانش از مصادیق بارز این نمونهها هستند. مؤلف سپس عوامل سعادت را که اختصاص به یاران حسین بن علی (ع) داشته، مورد پژوهش قرار داده است و از این عناوین: اخلاص در ولایت و محبت اهلبیت (ع), عشق به جهاد و شهادت, ایثار و از خودگذشتگی, عبادت و عبودیت, اهمیت نماز, تربیت درست و شایسته, همسر خوب و معاشرت با نیکان, انس با قرآن و حدیث, ایمان و خداشناسی, تفکر و مبارزه با نفس, وفای به عهد, مقدم داشتن آخرت بر دنیا, دوری از باطل و سبقت در کارهای خیر، به منزله مصادیق عینی و عملی سعادت و سعادتمندی نام برده و با استناد به منابع تاریخی، این اوصاف و ویژگیها را در یاران امام حسین جستجو کرده و نشان میدهد.