ردپای تزلزل رمان تاریخی ایران 1320 - 1300
"بوطیقا باید با مطالعه گونه ادبی آغاز کند ."نویسنده با اتکا بر همین جمله "باختین "مباحث کتاب را پی میگیرد ;سپس با استناد مکرر به "فرانکو مورتی "وارد موضوع "رمان تاریخی و دولت و ملت "میشود .در این فصل نویسنده میخواهد به تحولات دوره عباس میرزا و چگونگی آشنایی ایرانیان با وجوه تمدن غرب، خاصه رمان تاریخی بپردازد .وی در فصل بعدی رمان تاریخی را از منظر رمان نویسان ایرانی بررسی میکند .در همین بخش دیدگاههای جمالزاده، شیخ ابراهیم زنجانی، سعید نفیسی و علی دشتی نیز بررسی میشود .فصل پایانی کتاب به بررسی رمانهایی مانند "شهریار هوشمند/ زنجانی"، "سلحشور/ صنعتیزاده کرمانی"، "لازیکا/ حیدرعلی کمالی"، "شهربانو/ رحیمزاده صفوی"، "آشیانه عقاب/ زینالعابدین موتمن "اختصاص مییابد .نویسنده در پایان میگوید : سقوط ناگهانی دولت رضاخانی بر همگان تزلزلی را که این دولت بیست ساله با خود حمل کرده بود عیان ساخت .ولی کدام پدیده فرهنگی همزمان این عارضه را آشکارا به نمایش گذاشته بود، جز رمان تاریخی 1320ـ 1300به گونه تزلزل ."