عدل و حکمت الهی از دیدگاه نهج البلاغه
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه / عدالت (اسلام)
مروری است بر ابعاد «عدل» و «حکمت» خداوند در امور مختلف از دیدگاه «امام علی (ع)» در «نهجالبلاغه». در این نوشتار در دو بخش مجزا مصادیقی از حکمت الهی در آفرینش و مصادیقی از عدل خداوند در دنیا و آخرت از منظر امام علی و سخنان آن حضرت در نهجالبلاغه تبیین گردیده است. نگارنده نخست به ارزش شناخت صفات الهی به ویژه حکمت خداوند اشاره نموده و حکمت باریتعالی را لایتناهی توصیف نموده است. آنگاه ابعادی از حکمت خداوند را در مورد احاطه وی بر مخلوقاتش، آفرینش موجودات، فناء دنیا پس از ایجاد آن، آزمودن اهل دنیا، تشریع احکام الهی، عفو گناهان بشر و سوق دادن بشر به سوی تقوای الهی در نهجالبلاغه را بررسی مینماید. در بخش بعدی کتاب نگارنده مصادیقی از عدل الهی را در رفتار خداوند با بندگان خویش، تقسیم رزق و روزی بین آنان، نحوه دعا کردن در برابر عدل الهی، معرفی برخی از عدلجویان عالم به ویژه امام علی ارایه نموده و سخنانی از آن حضرت در نهجالبلاغه درباره عدل ارایه مینماید.