سرچشمههای تصوف
تصوف نه از حیث عقیدتی و فلسفی و نه از حیث برخوردهای اجتماعی در طول حیات خویش از روش واحدی تبعیت نکرده است، به خصوص بعد از این که به زهد فارسی و فلسفهی هندی و سلیقههای فرقهای به غیر از آنچه بود تبدیل شد. تردیدی نیست چنین سرنوشت و وضعیتی مانع شناخت حقیقت تصوف یا هر پدیده و موضوعی میشود که مورد تحقیق قرار گرفته است. جویندهای که شناسایی ماهیت تصوف را دنبال میکند، نمیتواند نتیجهگیری نماید که تصوف پدیدهای زرتشتی، یهودی یا مسیحی است و مهمتر آنجاست که این مسلک را با نگاه اسلامی مورد شناسایی قرار میدهد و دراین حال با موضوعاتی برخورد میکند که در این آیین مقدس جایگاهی ندارد. کتاب حاضر پژوهشی در خصوص چگونگی به وجود آمدن تصوف و تحولات ایجاد شده در آن دورههای مختلف است. برخی از مباحث کتاب بدینقرار است: شیوههای تهییج و کشش به سوی تصوف؛ تصوف در ارتباط با علاقهی نظری و عملی انسان؛ قصور دوستداران تصوف در تصوفشناسی؛ روش سرچشمهیابی تصوف؛ راههای تاثیرپذیری تصوف؛ نشانههای غیراسلامی در تصوف؛ و تصوف در ارتباط با اسلام.