سبد سفارش شما خالی است!

"احمد عزیزی" پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با دارا بودن حافظه‌ای سرشار و نیز با توجه به وسعت اطلاعاتی که در زمینه‌ی ادب و عرفان داشت به عنوان معلم فلسفه‌ی اسلامی، مشغول به کار شد و هم‌زمان به تدریس فلسفه، کار سرایش شعر را پی گرفت و در این پی‌گیری به رشد بسیار قابل ملاحظه‌ای دست یافت تا آن‌جا که سبک و سیاقی خاص خویش را پدید آورد. از آثار اوست: "خواب‌نامه‌ی تناسخ"، "نافله‌ی ناز"، "رودخانه‌ی رویا"، "باران پروانه"، "روستای فطرت"، "کفش‌های مکاشفه"، "ترجمه‌ی زخم"، "بسیج کلمات" و... در این مجموعه گزیده‌ای از شعرهای او در قالب مثنوی با مضامینی عمدتا مذهبی و عارفانه تحت عناوینی از این دست سروده شده است: نیایش خاک؛ آتش‌بازی آواز؛ رنگ‌های مرگ؛ ستایش زیست؛ اقلیم کاش‌ها؛ سفرنامه‌ی خواب؛ جنایت آل سکوت؛ زن موعود؛ ذره‌بین ظهور؛ یک قطره تاریخ؛ روشنایی دیروز؛ و صد چمن ادراک.