آیات معاد در نهج البلاغه
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه - معاد / علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. - دیدگاه درباره معاد / معاد - جنبههای قرآنی / علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه - نقد و تفسیر
امام علی (ع) در نهجالبلاغه به عنوان «اخ القران» معاد را در سراسر کلام خویش با محوریتی بنیادی مطرح میسازد. از منظر نهجالبلاغه، مرگ امری گریزناپذیر است و پس از آن آدمی وارد خانهای میشود که نتیجه اعتقاد و عمل او در زندگی دنیاییاش است و در آن خانه (برزخ) منتظر روزی میماند که برای رستاخیز و حسابرسی نزد حضرت حق حاضر میگردد. در این پژوهش سعی بر آن است به شناسایی ارتباط میان قرآن و نهچالبلاغه در حوزه مفهوم معاد پرداخته شود و نحوه حضور معادشناسی قرآنی در نهجالبلاغه به عنوان نزدیکترین کلام انسانی به کلام وحیانی مورد بررسی قرار گیرد.