شیوهنامه ایران: راهنمای استناد به منابع اطلاعات فارسی و انگلیسی
استناد کتابشناختی
پدیدآورندهی هر اثر علمی، نوشتهی خویش را بر دو اصل، استوار میدارد؛ یا بر پایهی اندیشهها و یافتههای خویش سخن میگوید و یا از گفتهها و نوشتههای دیگران بهره میبرد. اخلاق علمی حکم میکند که استفاده از کلام و نوشتار دیگران با اشاره به منبع آنها باشد تا خوانندگان بتوانند به سرعت و سهولت، اصل منبع را بازشناسد و اگر احتیاج بود به آن مراجعه کنند. راهنمای حاضر کوششی است در این راستا که به منظور چگونگی استناد به منابع اطلاعات فارسی و انگلیسی به صورت نویسنده ـ تاریخ و بر اساس ویرایش پانزدهم شیوهنامهی شیکاگو فراهم آمده و در سه بخش تدوین گردیده است. بخش اول به معرفی روش نویسنده ـ تاریخ و الگوهای پایهی آن اختصاص دارد. در بخش دوم، روش استناد به انواع منابع در شکلهای چاپی و الکترونیکی تشریح و برای آنها مثالهایی عرضه شده است. در بخش سوم نیز خلاصهای از شیوهنامه فراهم آمده که میتواند از سوی ناشران و نشریههای علمی برای راهنمایی پدیدآورندگان استفاده شود. در این بخش، نظام استنادی شیوهنامهی ای. پی. ای نیز بر اساس ویرایش پنجم آن به اختصار تبیین و با شیوهنامهی ایران مقایسه شده است.