روانشناسی برای مدرسان زبان: رویکردی استنباط گری - اجتماعی
یاددهی و یادگیری زبانهای خارجی هم چون کل نظام آموزش و پرورش کنشی چندجانبه است و برخی پیچیدگیها، قوانین و هنجارهای خاص خود را دارد. برای حل این مسائل و پیچیدگیها راهکارهایی عرضه شدهاند که برخی کارآمد بوده و برخی نبودهاند. نگارنده در کتاب حاضر میکوشد آندسته یافتههای روانشناسی و جامعهشناسی را که با یاددهی و یادگیری زبان مرتبط هستند معرفی نماید و هم ارتباط آن اصول با انواع مهارتهای زبانآموزی و ارتقای بازده آموزش زبان را شرح دهد. همچنین سعی نگارنده آن است تا نشان دهد که نحوهی نگاه یاددهنده و یادگیرنده به فرآیند یادگیری، تاثیری عمیق بر بازده فعالیت یا فعالیتهای زبانآموزی دارد. هدف کتاب آن است که برای مدرسان زبان اطلاعاتی در باب مسائل کلیدی و پیشرفتهای اخیر روانشناسی فراهم آورد، به نحوی که بتوانند روشهای یادگیری یادگیرندگان را بهتر بشناسد و نیز اطلاعاتی به دست دهد که بتوان از آنها برای فعالیتهای کلاس درس بهرهبرداری نمود. بر این اساس کتاب در نه فصل بدینشرح تدوین شده است. درآمدی بر روانشناسی پرورشی، دیگر مکاتب فکری در روانشناسی، مدرسان به فرآیند یاددهی ـ یادگیری چه میافزایند؟، مدرسان برای ارتقای یادگیری چه کارهایی میتوانند صورت دهند؟، سهم هر دانشجو در فرآیند یادگیری، چهچیز میل یادگیری ایجاد میکند؟، یادگیرنده با فرایند یادگیری چه میکند؟، جای تکالیف در کلاس درس زبان، و بافت یادگیری.